Victoria

Laat ik, Victoria, eens even iets over mezelf vertellen. Ik ben dus Victoria Rebecca Forese, en ben 17 jaar. Natuurlijk zit ik in Slytherin, wie zit daar nou niet in? Wacht, ik weet het wel, Modderbloedjes en Bloedverraders zitten daar niet in. Zou eigenlijk wel een schande zijn. Ik ben natuurlijk volbloed, zoals je zeker weten al wist. Ik ben geboren op 3 december 1993, en ik ben helaas opgegroeid bij mijn opa en oma, die mij hebben behandeld en nog steeds behandelen als vuil. Geen idee waarom, ik haat ze dus. Mijn ouders? Die heb ik gedwongen zien sterven, een hel was dat, het verschrikkelijkste moment uit mijn hele leven. Ik zal het ook nooit vergeten. Ze werden vermoord door Voldemort - kijk niet zo raar - omdat ze een opdracht niet wilde uitvoeren. Die opdracht is onbekend. Ik heb altijd geleefd in een groot, mooi huis, een soort villa, oké, het wás een villa. Of, nouja, het is er nog steeds een. Mijn familie heeft een hekel aan Modderbloedjes, Dreuzels en Bloedverraders. Daar hebben we niet zo veel mee te maken.. Gelukkig. Nu vraag je je misschien al de hele tijd af hoe ik ooit mijn ouders heb zien vermoord worden door Voldemort - kijk nou niet zo! - Dat komt omdat mijn ouders Dooddoeners waren, de meeste slechtste die er bestonden, maar ik houd wel van ze. En oja, ik ben Familie van Bellatrix, vandaag mijn prachtige donkerbruine bos met haar. *Knippert verleidelijk met ogen* Mooi toch?
Oja, dit is mijn kat, ik pak hem even.. Wacht.... Ja, ik heb hem, zo. Hij heet Ferdinand en is de meest mooie kat die er is. Geweldig beest.
Au! Stomme kat, moet je me nou krabben? Ga dan maar weg, hoor. Ja, goed zo. Ik houd heel erg van Toverdranken, en ben er dan ook heel goed in, ik wil niet opscheppen, hoor, maar heb je iemand ooit binnen een uur een perfecte felix fortunatis of de drank van de levende dood zien brouwen? Nee? Dacht het ook niet. Ik ben wachter in het Zwerkbalteam van Slytherin, en ik heb een vuurflits. Nee, ik ben niet perfect, zoals je misschien wel dacht, ik kan ontzettend boos worden, en een paar minuten later ben ik weer poeslief. Dat is erg lastig, vooral als je ooit een keer tegen je vriendinnen uitvalt. Verder kan ik mensen moeilijk vergeven, en ik kan me niet inhouden om eens lekker een grote mond tegen leraren te hebben.